Έμορφέσα, έμορφέσα

Άμον όραμαν μαέσσα

Τα γριτζίλια σ΄ σκουντουλίζνε

Για τ΄εσέν ούλ πουσπουρίζνε

Όθαν πάς και πορπατείς

Μό την πίστης ντό θερρείς

Τη χωρί τα παλληκάριε

Επέμνανε άμον λιθάριε

Μάϊσσα παρχαρομάνα

Και τριγώνα και ρομάνα

Το ισμάρεμαν τ΄εσόν

Το χωρίον παλαλών

Τα μαλλίας καστανά

Και τ΄ομμάτες γαλανά

Τα χερώπα σ΄,μάλαμαν

Ωφ-ωφ.Και φορείς κοντό φιστάν

Τα ποδάρες εν πλουμία

Τσίλιαξόν ατα άλλον μία

Το φιστάνι σ΄, εν κοντόν

Φάνθεται το αντζοφόρ

Πορπατείς κι εφτάς ζεμίαν

Πουγαλεύτε η γειτονεία

Σα στομόχειλα σ΄, γουρπάν

Εζάντιναν και τον ποπάν

Λέει ατον η ποπαδία:

Να θεμάσε νερεαξία

Ντο τερείς το χάταλον

Αύτο εν μικρόν μωρόν

Λέει ατεν και ο ποπάς:

Την δουλεία σ΄,να εφτάς

Είπεν ατο κι ο Θεγόν

Κι εν το τέρεμαν κακόν

Τακματζίδης Ελευθέριος