Σον καφενέν εκάθουμνες

κι εκούρταναμ ρακία

σο μουχαπέτ τραγώδαναν

όλοι γιοσμάς παιδία

Τα πόνιε πούλι μ΄,έν πολλά

Και πώς θα πιδιαβαίνω

Να ανασπάλω κι επορώ

Τα τσικαρε μ΄, χασεύω.

Έναν ρακήν για την σεβντάν

Και ίναν για τον πόνον

Έναν καϊτέν για την μανάν

Και ίναν για τον Πόντον

Τα πόνιε πούλι μ΄,έν πολλά

Και πώς θα πιδιαβαίνω

Να ανασπάλω κι επορώ

Τα τσικαρε μ΄, χασεύω.

Σύρον πουλί μ΄,την κεμεντζέν

Να πίνω έναν κι άλλο

Κι άμα τελείται το ρακήν

Θερρώ πως θ΄αποθάνω

Τα πόνιε πούλι μ΄,έν πολλά

Και πώς θα πιδιαβαίνω

Να ανασπάλω κι επορώ

Τα τσικαρε μ΄, χασεύω.

Τακματζίδης Ελευθέριος