Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2012

Ατώρα ξαν επέμνα μόνος
Εκλώστα σην καμονήν
Άντεχα σην μανασίαν
Κι ενεποίνα υπομονήν

Τον πόνον εποίκα φίλον
Τη καρδιάς ιμ αδερφόν
Κι έρθες ξαν οπίς πουλόπο μ΄
Κι έλλαξες το κάρδοπο μ΄

Επόνεσέ με η μανασία
Άμον το χάθεν το φως
Ας το έφυες τρυγώνα μ΄
Ο πόνος έντον εχθρός

Πώς εταγιάντσεν η καρδία σ΄
Κι εφεκες με μαναχόν
Και να ατώρα απές σα ψύα μ΄
Έγγες με το σειμωνκόν

 Τακματζίδης Ελευθέριος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου